Miesiąc: luty 2017

Kończy się kolejny miesiąc – pierwszy od września, w którym Stanisław chodził do przedszkola ciągiem 7 dni! Chcę wierzyć, że posuwamy się do przodu w aklimatyzacji z przedszkolnym środowiskiem i tzw. nową florą bakteryjną, chociaż dziś jakieś małe pokasływanie niestety usłyszałam… Oby nie oznaczało niczego złego, bo przedszkole, do którego Staś chodzi naprawdę chętnie, dużo

Po całotygodniowym chodzeniu do przedszkola (bez kaszlu, kataru!) w niedzielę czekała na Staszka nagroda – wizyta u starszej koleżanki Zosi. Stanisław od rana tak niecierpliwie czekał na popołudniowe spotkanie, że nawet na spacer nie chciał pójść i tłumaczył Babci: „my nie możemy iść na spacer, bo zostałem zaproszony na urodziny do Zosi i już jestem

Bardzo długo i niecierpliwie czekaliśmy aż nam się Stanisław rozgada, a teraz zdarza nam się prosić Stasia o chwilę ciszy, na co On rezolutnie odpowiada: „Nie mogę! Człowiek musi być głośno” Jak musi to musi… buzia Stasia się więc nie zamyka – On albo śpiewa albo mówi, mówi i mówi, a to co mówi wprawia

​Od jakiegoś czasu Stanisław zadaje trudne pytania. Chce wiedzieć gdzie kupuje się różne rzeczy albo z czego one są zrobione; pytał już m.in.o różne domowe sprzęty, o kupe, gile w nosie, śnieg i trawę, a od wczoraj Stasia nurtuje skąd się biorą dzieci… Pierwszy to trudne pytanie usłyszał Tata a dziś w krzyżowy ogień staśkowych

Takimi oto słowami Przedszkolaki z Osinowej zaprosiły Babcie i Dziadków na obchody ich święta: „​Babciu Droga i Dziadziu mój Drogi  Waszych dużych dzieci dziecko słodkie małe  o śniegu nie myśli wcale!  Bo w przedszkolu wielkie są przygotowania  Do Babci i Dziadka Dni świętowania!  Tańczę już i śpiewam – a kłaniać się uczę  Na występ zapraszam!