Kategoria: STASIEK

Wróciliśmy z ostatniej rehabilitacji (trudno uwierzyć…co my teraz będziemy robić we wtorkowe przedpołudnia?!?) Nasza Rehabilitantka dziś się  tylko ze Stasiem bawiła i podziwiała jak chodzi… Wreszcie sala ćwiczeń nie była „salą tortur” tylko „placem zabaw” 🙂 Pani Dagmara powiedziała, że już nic więcej nie ma ze Staszkiem do roboty, a ja się popłakałam z dumy

Za nami medialny debiut 🙂 „Gwiazdorzyliśmy” (ale w słusznej sprawie!) rodzinnie w tvn24. Mówiliśmy o znaczeniu Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy i zakupionego przez nią sprzętu dla ratowania życia polskich wcześniaków. Na antenie, w programie 15 Dzień na Żywo, wyemitowano mały fragment naszej rozmowy (szkoda, że taki mały – bynajmniej nie ze względu na naszą rodzinkę

Chodzę coraz więcej i coraz szybciej i coraz bardziej to lubię…

Wreszcie nie pada i nie wieje więc Staś z Dziadkiem i Babcią, niczym Trzej Królowie 😉 poszli na zimowy (śniegu nie ma, ale mróz wyszczypał im buzie!) spacer

Nowy tydzień rozpoczęliśmy od kontrolnej wizyty u mojej Pani Doktor w Tolku – zważyli mnie (12,1kg) i próbowali zmierzyć, ale nie chciałem się położyć na miarce; po katarze i kaszlu nie ma śladu, a co do plam na moich rączkach i nóżkach to Pani Doktor skończyły się pomysły… Skoro to nie alergia to rodzice, nieustając

Usłyszane przypadkiem i mega wzruszające…od mamy dla Synka – z miłością Krystyna Prońko – Tam było ci najlepiej

Czekaliśmy na boleśnie wyżynające się czwórki lub trójki (i może nawet one tam sobie idą ale póki co wciąż ich nie widać…),  a tymczasem pomalutku, pocichutku wyszły sobie dwie dolne dwójki – dziś rano, przy śniadaniu, Tata zobaczył ich białe krawędzie tuż nad linią dziąseł 🙂 Aż dziwne, że od rana dopisuje Stasiowi taki dobry

O północy Staszka nie obudziły ani głośne fajerwerki za oknem ani toasty wznoszone w domu, ale noworoczna noc skończyła się dla Niego w okolicy 3… Akurat wtedy gdy rodzice kończyli swoją domówkę i marzyli tylko o tym by przyłożyć głowę do poduszki Staś miał oczy wielkie jak pięciozłotówki i wolę zabawy… Hmmm…jeśli ma to być

Koniec roku to czas podsumowań – za mną wyjątkowy rok – rok pod znakiem Stasia – jego pierwszego uśmiechu, pierwszej łyżeczki, pierwszego zęba, siadania, raczkowania, kroku, pierwszej nieprzespanej nocy. W ciągu ostatnich 365 dni Staś bardzo się zmienił, z leżącego niemowlaka stał się małym, ruchliwym chłopcem, który ma swoją wolę i jest coraz bardziej ciekawy

Stary rok żegnamy niewyspani… Ostatnia noc spokojniejsza, ale poprzedniej zasnęliśmy dopiero przed 4. Po raz kolejny uświadomiliśmy sobie jakie mamy grzeczne dziecko – Staś ma 15 miesięcy, a to była nasza pierwsza nieprzespana noc i nawet trochę spanikowaliśmy i zastanawialiśmy się nad pojechaniem ze Staszkiem do szpitala… Na szczęście nie miał gorączki, biegunki, dobrze oddychał,