Miesiąc: październik 2015

Ostatnie dni października, a za oknem piękna, złota polska jesień. Hura – możemy ze Stasiem znów chodzić na długie spacery do parku i cieszyć oczy pięknem jesieni 🙂 Tak naprawdę to oczy cieszy Mama, bo Staś swoim zwyczajem ucina sobie poobiednią drzemkę. On słodka śpi, a ja zachwycam się słońcem, błękitnym niebem, ciepłym wiatrem, kolorowymi

Po zabawach plastycznych, „czytaniu” książeczek, fascynacji grającymi zabawkami przyszedł czas na nowy rodzaj zabaw – Staś zaczyna się wcielać w różne role – kucharza, fryzjera, lekarza i pacjenta, a pomagają Mu w tym gotowe akcesoria 🙂 Oczywiście skupienie uwagi przy tych zabawach trwa tylko parę minut, po których Staszek zaczyna się nudzić, ale już samo

Po raz drugi byliśmy dziś ze Stasiem u immunologa. Prof. Paśnik zbadał Stasia i przeanalizował ostatnie wyniki – ogólnie mówiąc jest dobrze! Leczenie immunotrofiną chyba zadziałało bo IgG jest już w granicach normy. Za to bardziej szczegółowe parametry opisujące odporność (limfocyty CD) są albo poniżej albo powyżej normy, ale tym, póki co – jak mówił

Dziś Staś kończy 25.miesięcy 🙂 Oj „starzeje” nam się Synek 😉 Z jednej strony dzień Jego przyjścia na świat i dramatyczne okoliczności towarzyszące temu zdarzeniu wciąż są w pamięci i wciąż budzą emocje, ale z drugiej strony wydają się już bardzo odległe i dziś już trudno sobie przypomnieć i wyobrazić to, jaki był meleńki i

Rodzice dzieci, które przyszły na świat zbyt wcześniej zmagają się z wieloma trudnościami. Są zwykle zaskoczeni i przerażeni nową sytuacją, tym, że zbyt szybko stali się rodzicami i że nic nie wygląda tak, jak to sobie wymarzyli i zaplanowali. Zamiast tulenia w ramionach ślicznego, pulchnego noworodka jest pustka, strach i maleństwo otoczone szpitalną aparaturą, którego

Od samego początku bycie rodzicem jest wielką lekcją pokory i cierpliwości, jest codziennym ćwiczeniem z czekania… Najpierw z nadzieją, a czasem i z niepokojem czekamy na drugą kreskę na teście ciążowym, później na powiększający się brzuszek i pierwsze ruchy dziecka. Czekamy na cud narodzin i wszystkie inne, mniejsze lub większe, cuda, których doświadczamy jako rodzice.

Mama mówi, że ja i Tata jesteśmy dzielne chłopaki! I że mój Tata jest super tatą (też mi nowina, ja wiem to już od co najmniej dwóch lat…)! Wczoraj Mama musiała pójść na zajęcia (bo plan dawno ułożony, bo studentek nie dało się już odwołać, a wykładu przełożyć na inny termin), a my z Tatą

Wiele osób pyta mnie, jako mamy wczesnego wcześniaka i osobę, która zachęcała do oglądania tego dokumentu co myślę o serialu „Moje 600 gram szczęścia”… Cóż, bez urazy dla Twórców i Bohaterów tej produkcji – serial mnie rozczarował, za mało w nim „cukru w cukrze” czyli rzeczywistych problemów wcześniaków, za dużo życia prywatnego bohaterów i skupiania

Jedna ze znajomych, spodziewająca się dziecka powiedziała, że chyba ma jakieś uczulenie bo swędzą ją dłonie… Pewnie większość z Was doradziłaby jej wypicie wapna, niektórzy kazaliby jej zmienić mydło, balsam czy środki piorące; ci bardziej zapobiegliwi i ostrożni – pójście do lekarza; ja radziłabym jej jak najszybciej jechać na izbę przyjęć szpitala ginekologiczo-położniczego… Chyba nigdy

Październik to dla mnie wyjątkowy miesiąc bo choć staram się żyć tu i teraz to jednak myśli co rusz wracają do październikowych dni sprzed dwóch lat… Wtedy nie było czasu ani na refleksje ani tym bardziej na ich opisywanie. Emocje, jakich doświadczaliśmy, huśtawka uczuć (od wielkiej radości z powodu każdego samodzielnego oddechu, każdego grama przybranego