04.01.2016 Szczepienie

Dłużej nie dało się już odwlekać tego momentu i dziś, bez specjalnego przekonania, z lękiem, ale i z wiarą, że wszystko będzie dobrze (musi być!) zdecydowaliśmy się zaszczepić Stasia przeciwko odrze, śwince i różyczce. W Poradni Szczepień zaproponowano nam (nieodpłatnie) Priorix, chcę wierzyć, że rzeczywiście jest bezpieczniejszy niż MMR…

Niestety i przy badaniu i przy samym wstrzyknięciu Stanisław dał nam nieźle popalić… Domowe zabawy w doktora niewiele pomogły – przed Lekarką Staszek na czworakach uciekał pod biurko, a przy zastrzyku rzucał się tak, że trudno mi Go było utrzymać 😯
Oczywiście pani doktor nie omieszlała skomentować zachowania Stasia i po raz kolejny powiedziała, że nam dziecko weszło na głowę i że jak tak dalej pójdzie będziemy potrzebować psychologa 😦
Z jednej strony wiem, że Staśkowi najlepiej wychodzi słowo „nie”, że ma mocny charakter, że za często Mu ustępujemy, że jest megaaktywny i ciekawy świata, ale z drugiej – jeszcze się łudzę, że pani doktor zapomniała o buncie dwulatka, że wszyscy Jego rówieśnicy zachowują się podobnie i że psycholog nie jest nam jeszcze potrzebny…
W każdym razie poczułam się jak skarcona matka niegrzecznego ucznia na wywiadówce i nie powiem, że mnie to w ogóle nie dotknęło…
Najważniejsze jednak teraz jest to żeby Staś dobrze zniósł to szczepienie, żeby przez najbliższe dwa tygodnie nie wystąpiły żadne niepożądane skutki – żadne gorączki, wysypki, biegunki, spadek apetytu (bo i tak ostatnio Staszek coś kiepsko je) i inne jeszcze poważniejsze historie (odpukuję w niemalowane!!!)
Ech, dwa tygodnie to dużo czasu…trzymajcie kciuki!

Przed szczepieniem:

Schody do nikąd znów dziś Staszka mocno intrygowały 😉