14.10.2016 Dzień Nauczyciela. Święto Edukacji Narodowej

Stanisław jest przedszkolakiem i chociaż z powodu infekcji albo „przedszczepiennej kwarantanny” w przedszkolu, póki co, bardziej bywa niż regularnie do niego chodzi to jednak wkroczyliśmy już na kręty i wyboisty szlak z napisem „system edukacyjny”. Oczywiście jesteśmy dopiero na samym początku tej drogi, ale już mamy komu dziękować i składać życzenia w Dniu Nauczyciela!

Ktoś, kto uważa, że świętowanie Dnia Nauczyciela jest zarezerwowane jedynie dla pracowników szkół bo „pani przedszkolanka to przecież TYLKO CIOCIA, która tylko tańczy, śpiewa i się bawi” nigdy nie miał dziecka w przedszkolu! Rodzice przedszkolaków wiedzą bardzo dobrze jak ważną rolę w życiu dziecka (ale i rodzica, który przecież musi zaufać miejscu i ludziom w nim pracującym skoro zostawia w nim/z nimi swój największy skarb – małe dziecko!) odgrywają nauczyciele wychowania przedszkolnego i jak ciężką mają pracę. Dla rodziców przedszkolaków dobra pani przedszkolanka to nie „tylko ciocia”, ale to AŻ CIOCIA!!! Ciocia, która potrafi być ciepła i troskliwa jak mama, a jednocześnie bardziej od mamy konsekwentna i wymagająca. Ciocia, która wie jak pocieszyć gdy Mały Człowiek tęskni za domem i jak sprawić by czas bez rodziców, w nowym miejscu, wśród obcych dzieci i nieznanych sprzętów był przygodą a nie karą. Ciocia, która podtyka kanapkę na śniadanie i wyciera czasem zasmarkane nosy…a czasem nie tylko nosy. Ciocia Przedszkolanka, która jest często pierwszą obcą (bo spoza rodziny dziecka) osobą, która objaśnia dziecku świat, która trzyma za rękę, która staje się dla dziecka kimś naprawdę ważnym!
Myślę, że większość z nas – dorosłych – ma w swojej pamięci, a może także i w sercu, taką ulubioną, ukochaną „ciocię przedszkolankę” – moja miała na imię Marylka i bardzo żałuję, że nie znam Jej nazwiska i że Ona nie przeczyta dziś tego mojego wpisu ❤
Serce Staszka podbiła Ciocia Marta (Staś gdy gdzieś słyszy imię Marta od razu reaguje i mówi: „o, jak moja ciocia Marta”), ale wszystkie Panie z Niepublicznego Przedszkola Integracyjnego „Słyszę Serce” są takimi AŻ Ciociami Przedszkolankami!!! Dla Cioci Marty, Cioci Ilonki, Cioci Magdy i Cioci Ewy serdeczne podziękowania (za Waszą codzienną pracę i za cierpliwość dla Staszka i dla staszkowej mamy) i najlepsze życzenia (życzę Wam Drogie Panie dużo siły, uśmiechu i kreatywności; życzę Wam byście stały się dla swoich wychowanków takimi „Paniami Ciociami”, do których będzie się wracać po latach w najpiękniejszych wspomnieniach z dzieciństwa; życzę Wam cierpliwości dla dzieci i rodziców oraz tego by zawsze Wam się chciało chcieć!!!) 

Wszystkiego najlepszego dla Wszystkich Nauczycieli w dniu ich święta, a na potwierdzenie tego, jak ważni są Ci pierwsi (Nauczyciele Wychowania Przedszkolnego), z którymi dziecko styka się na początku kilka cytatów ze Stasia, z naszych domowych zabaw w przedszkole (niesamowite jest to, że tylko po 10 dniach w przedszkolu Staś zapamiętał tak wiele szczegółów i że po prawie dwutygodniowej przerwie w uczęszczaniu do przedszkola potrafi je w zabawie przywołać i wykorzystać)

Staś: „Mama, bawimy się w ekole. Ty będziesz chłopcem Stasiem, tata będzie Igorem bo jest duży, a ja jestem ciocia Marta” (i idzie do szuflady wyjąć i na nos założyć swoje zabawkowe okulary, bo przecież Pani Marta nosi okulary)

Staś: „Bawimy się w ekole ale w jedzenie” (mówi Staś i wyjmuje swoje zabawkowe talerzyki, garnuszki i plastikowe owoce i warzywa)
Mama: „Ok. Bawimy się. Kim ja mam teraz być?”
Staś: „Ty być Zosią”
Mama: „A co będziemy teraz robić?”
Staś: „Jeść chlebek i pić herbatkę”
Mama: „A Ty kim będziesz? Ciocią Martą?”
Staś: „Nieee. Jestem teraz Ciocią Ewą, a ty musisz teraz być godna (głodna)”

Mama: „Stanisław, idziemy umyć rączki!”
Staś: „Nie chce. Nie lubie!!!”
Mama: „No dobra. To się teraz bawimy w przedszkole i ja jestem Ciocią Martą a Ty jesteś przedszkolakiem”
Staś: „Dobja. W co bawimy się teraz w ekolu?”
Mama: „Teraz Ciocia Marta mówi, że dzieci w przedszkolu idą myć rączki”… i Stanisław biegnie do łazienki!!! ?