Staszek Burski

Rodzice dzieci, które przyszły na świat zbyt wcześniej zmagają się z wieloma trudnościami. Są zwykle zaskoczeni i przerażeni nową sytuacją, tym, że zbyt szybko stali się rodzicami i że nic nie wygląda tak, jak to sobie wymarzyli i zaplanowali. Zamiast tulenia w ramionach ślicznego, pulchnego noworodka jest pustka, strach i maleństwo otoczone szpitalną aparaturą, którego

Od samego początku bycie rodzicem jest wielką lekcją pokory i cierpliwości, jest codziennym ćwiczeniem z czekania… Najpierw z nadzieją, a czasem i z niepokojem czekamy na drugą kreskę na teście ciążowym, później na powiększający się brzuszek i pierwsze ruchy dziecka. Czekamy na cud narodzin i wszystkie inne, mniejsze lub większe, cuda, których doświadczamy jako rodzice.

Mama mówi, że ja i Tata jesteśmy dzielne chłopaki! I że mój Tata jest super tatą (też mi nowina, ja wiem to już od co najmniej dwóch lat…)! Wczoraj Mama musiała pójść na zajęcia (bo plan dawno ułożony, bo studentek nie dało się już odwołać, a wykładu przełożyć na inny termin), a my z Tatą

Wiele osób pyta mnie, jako mamy wczesnego wcześniaka i osobę, która zachęcała do oglądania tego dokumentu co myślę o serialu „Moje 600 gram szczęścia”… Cóż, bez urazy dla Twórców i Bohaterów tej produkcji – serial mnie rozczarował, za mało w nim „cukru w cukrze” czyli rzeczywistych problemów wcześniaków, za dużo życia prywatnego bohaterów i skupiania

Jedna ze znajomych, spodziewająca się dziecka powiedziała, że chyba ma jakieś uczulenie bo swędzą ją dłonie… Pewnie większość z Was doradziłaby jej wypicie wapna, niektórzy kazaliby jej zmienić mydło, balsam czy środki piorące; ci bardziej zapobiegliwi i ostrożni – pójście do lekarza; ja radziłabym jej jak najszybciej jechać na izbę przyjęć szpitala ginekologiczo-położniczego… Chyba nigdy

Październik to dla mnie wyjątkowy miesiąc bo choć staram się żyć tu i teraz to jednak myśli co rusz wracają do październikowych dni sprzed dwóch lat… Wtedy nie było czasu ani na refleksje ani tym bardziej na ich opisywanie. Emocje, jakich doświadczaliśmy, huśtawka uczuć (od wielkiej radości z powodu każdego samodzielnego oddechu, każdego grama przybranego

Po ostatnim wpisie na stronie pojawiło się kilka cennych komentarzy, a wśród nich jedno otwarte pytanie o to, co mi dało macierzyństwo. Pytanie na tyle ważne, że skłoniło do kolejnych refleksji… Jestem mamą Wcześniaka więc moje macierzyństwo przyszło zbyt szybko, niespodziewanie (w 28 tygodniu ciąży) i na początku więcej było w nim stresu, lęku i

O „wzlotach” pisałam już wielokrotnie więc dziś przyszedł czas na „upadki”… Pozwólcie, że dziś sobie trochę „pokrzyczę” (ponarzekam, pomarudzę), a od jutra znów będę na 200% „cieszyć się jazdą”… Choć tak naprawdę to przecież nawet gdy marudzę i narzekam  nie przestaję się cieszyć ani na chwilę tą „jazdą” jaką jest macierzyństwo. Po prostu chciałabym być

Październik przywitał nas zimnymi nocami i słonecznymi dniami 🙂 Mogliśmy dziś ze Stasiem pójść na spacer i cieszyć się jesienią. Było wesoło – tylko u Małego Człowieka dwa kolorowe, jesienne liście mogą wzbudzić ciekawość i radość 🙂 Oby ładna pogoda utrzymała się jak najdłużej bo gdy wieje i leje siedzimy w domu, a wtedy Stasia

Ostatnio coraz więcej (i dobrze!) mówi się o wcześniakch. W telewizji oglądam serial dokumentalny „Moje 600 gram szczęścia” i wracają wspomnienia,  wzruszenie i emocje prawie tak silne jak przed dwoma laty… Wtedy płakałam w nocy, bo na oddziale u Stasia trzeba było być dzielnym i mówić temu małemu Człowiekowi w inkubatorku, że wszystko będzie dobrze